Οι Κυκλάδες... στον Οδ.Ελύτη!

Κυκλάδες!

ü  Αφρίζοντας περνά μια Σίκινος

ü  ΜΥΚΟΝΟΣ.Ταρατσάκι.Ανάμεσ’ από γλάστρες με γεράνια ένας ρόδινος τρούλος, λευκά τόξα, κατάρτια υφαίνοντας τον ουρανό, η Δήλος.

ü  ΠΑΡΟΣ. Κτήμα ‘Έλητας’’. Δειλινό. Πάπιες και χήνες. Κάποιος, πάνω στ’ αλώνι, αποκοιμισμένος, με μια πελώρια ψάθα στο κεφάλι και τα πόδια μισάνοιχτα.

ü  ΚΥΘΝΟΣ. Η ράχη της νησίδας ‘’Πιπέρι’’ ασύμμετρα τριγωνική, όπως φαίνεται το δειλινό από την Κανάλα.

ü  ΣΕΡΙΦΟΣ. Παραπλέοντας το νησί μες στο καταμεσήμερο.Καίνε τα γυμνά σου μπράτσα πάνω στην κουπαστή. Κι ολοένα, μία μεσ’ απ’ την άλλη,ξετυλίγονται οι μικρές αγκαλιές έως ότου τέλος απλώνεται η μεγάλη με το λευκό στέμμα στην κεφαλή.

ü  ΣΙΦΝΟΣ. Δώμα με κυματωσιές. Αρμοσμένο το γυμνό σώμα σαν από τότε,θα ‘λεγες ,που  γεννήθηκες μες στη λειψανοθήκη του ήλιου.

ü  Τα νησιά με το μίνιο και  με το φούμο…..τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια…. Η Σίφνος, η Αμοργός, η Αλόννησος η Θάσος,η Ιθάκη, η Σαντορίνη η Κως,η Ίος, η Σίκινος.

ü  Ωδή στη Σαντορίνη

Θαλασσοξυπνημένη, αγέρωχη

Πορφυρογέννητη, αναδυόμενη…

ü  ΑΝΔΡΟΣ. Στραπουργιές. Φεγγαρόφωτο πάνω στους ανθισμένους γκρεμούς κι ως πέρα στο μυριστικό πέλαγος, ατελεύτητα.